Vroeg in de vorige eeuw ontstond er een samenwerking tussen GAZ automobielfabrieken in de sovjet unie en het Amerikaanse Ford Motor Company.

De GAZ fabriek was de eerste fabriek in de Sovjet-Unie met een lopende band voor de productie van auto’s. Zo werd de ontwikkeling en de productie van de GAZ M-1 en belangrijke personenauto in de geschiedenis van de GAZ fabriek. Volgens de overeenkomst met Ford Motor Company, zou de GAZ M-1, net als bij de GAZ A, op basis van een prototype van Ford worden gebouwd. De ingenieurs onder leiding van A. A. Lipgart van GAZ hadden ondertussen al flink wat ervaring opgedaan en ontdekt dat het Amerikaanse prototype niet zou voldoen in de Sovjet Unie. De door de Amerikanen ontwikkelde V8 motor werd overboord gezet en vervangen door een doorontwikkelde versie van de reeds bekende viercilinder lijnmotor. Het vermogen van de viercilinder werd voor deze gelegenheid verhoogd van 40 naar 50pk. Belangrijker nog waren de wijzigingen aan het chassis. De praktijk leverde het bewijs. Het Amerikaanse voorbeeld bleek het op de Russische wegen niet lang vol te houden, de M-1 bleek echter zeer robuust en volledig tegen zijn taak opgewassen, een eigenschap die alle GAZ-producten sindsdien kenmerken. De buitenkant van het voertuig werd ook veranderd. Door het aangepaste chassis werd de auto langer en kreeg daardoor beter verhoudingen. Met het succesvol ontwerp van de M-1 was tevens het begin van de succesvolle ontwerpafdeling van de GAZ.

De samenwerking werd versterkt nadat er een delegatie naar Ford in Detroit was geweest. Met de opening van de reusachtige fabriek in Nizhny Novgorod (Gorki) werd op 1 januari van 1932 de massaproductie van de Ford A en de Ford AA (de vrachtwagen) in samenwerking met Ford Motor Company het eerste succes in de historie van Gaz. De uitvoeringen waren typisch Russisch door versterkte koppelingen en stuurmechanismen. Zo werd in 1933 de eerste eigen ontwikkelde GAZ de GAZ AAA in productie genomen.

Tot in de jaren ’50 heeft de GAZ M-1 basis gestaan voor vele diverse uiteenlopende personenwagens tot vrachtwagens. Met het uitbreken van de oorlog werd de variant GAZ 61 voorzien van vierwielaandrijving ontworpen door A. Gratchev en in massaproductie genomen. Deze GAZ 61 kon hellingen beklimmen van 38 graden en door 720 mm diep water rijden. Met de juiste terreinbanden kwam de GAZ 61 nog verder in het terrein dan een rupsvoertuig. Het werd tevens de eerste 4×4 personenwagen van de wereld!

Tijdens de oorlogsjaren, werkten de ingenieurs van GAZ om een hagelnieuwe auto te ontwikkelen die in productie moest gaan zodra de oorlog voorbij zou zijn. Het werd de GAZ M20 Pobeda ( wat overwinning betekend). Deze gestroomlijnde sedan blonk uit in goede prijs en kwaliteit verhouding en werd geproduceerd door GAZ tot 1958. De productie werd voortgezet door het Poolse FSO tot in de jaren ’70. De GAZ 72 was de 4×4 uitvoering ervan en werd in kleinere mate van massaproductie gefabriceerd.

Hiernaast werden tijdens de oorlogsjaren ook de Chevrolet G7107 (met hijsinstallatie) en G7117 geproduceerd uit onderdelen die ui de Verenigde Staten werden geïmporteerd als onderdeel van de Lend-Lease Act. GAZ maakte ook de GAZ-12 ZIM, GAZ-21 en GAZ-24 Volga en de beroemde limousines GAZ-13 en GAZ-14 Tsjaika.

Naast de beroemde GAZ-69 en pantserwagens als de BTR-80 bouwt GAZ vooral vrachtauto’s (o.a. Kamaz), 4×4’s als de Gaz-elle en andere bedrijfswagens. GAZ-elle bepaald momenteel het dagelijkse beeld in het verkeer in geheel Rusland. Geschikt voor alle wegen gesteldheid en garandeerde duurzaamheid
In 2006 nam GAZ de Britse bestelwagenfabrikant LDV over.